- dinumero
- dī-nŭmĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to count over, reckon up, enumerate.I.In gen. (class.):II.
stellas,
Cic. Off. 1, 43, 154:annos,
id. Rep. 2, 15; cf.horas,
Plin. 2, 73, 75, § 185: tempora, * Verg. A. 6, 691:noctes,
Ov. M. 11, 574 al.:syllabas (c. c. dimetiri),
Cic. Or. 43, 147:spoliata templa,
Quint. 6, 1, 3:exercitum,
Plin. 4, 11, 18, § 43:generis gradus,
Ov. F. 2, 622.— Absol.:centuriat Capuae, dinumerat,
Cic. Att. 16, 9 fin. —In Plaut. and Ter. in partic., mercantile t. t., to count out, pay out money:argentum,
Plaut. Ep. 1, 1, 68; 3, 1, 17; 31:hibus stipendium,
id. Mil. 1, 1, 74; cf.:viginti minas illi,
Ter. Ad. 5, 7, 17.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.