dinumero

dinumero
dī-nŭmĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to count over, reckon up, enumerate.
I.
In gen. (class.):

stellas,

Cic. Off. 1, 43, 154:

annos,

id. Rep. 2, 15; cf.

horas,

Plin. 2, 73, 75, § 185: tempora, * Verg. A. 6, 691:

noctes,

Ov. M. 11, 574 al.:

syllabas (c. c. dimetiri),

Cic. Or. 43, 147:

spoliata templa,

Quint. 6, 1, 3:

exercitum,

Plin. 4, 11, 18, § 43:

generis gradus,

Ov. F. 2, 622.— Absol.:

centuriat Capuae, dinumerat,

Cic. Att. 16, 9 fin.
II.
In Plaut. and Ter. in partic., mercantile t. t., to count out, pay out money:

argentum,

Plaut. Ep. 1, 1, 68; 3, 1, 17; 31:

hibus stipendium,

id. Mil. 1, 1, 74; cf.:

viginti minas illi,

Ter. Ad. 5, 7, 17.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dinumerare — di·nu·me·rà·re v.tr. (io dinùmero) OB numerare uno a uno {{line}} {{/line}} DATA: 1304 08. ETIMO: dal lat. mediev. dīnumerāre, v. anche numerare …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”